Aba is opgegroeid in het dorp Inadougoum aan de rand van de woestijn in Niger. Aba hoedde de kudde en trok door de woestijn met kamelen. Hij bekwaamde zich verder in het vervaardigen van nomadententen.
Als 10-jarig jongetje verloor hij zijn vader. Zijn vader kwam om bij het graven van een waterput. Tijdens werkzaamheden stortte de putwand in en werd hij bedolven onder een dikke laag zand. Wat een waterput had moeten worden, werd nu het graf van zijn vader.
In 1991 kwam Aba naar Nederland en verbleef een jaar in Voerendaal, in afwachting van zijn verblijfsvergunning.
Aba woont nu samen met zijn vrouw Maddy in Maastricht. Ze hebben samen drie schatten van kinderen. Meer dan twintig jaar geleden begon Aba zijn loopbaan in Nederland als tentenmaker bij de firma Klinkenberg en firma Stassar.
Sinds enkele jaren werkt Abakoula bij de firma Soons in Maastricht. Zijn vakmanschap, opgedaan in zijn dorp, en zeker zijn persoonlijke sociale eigenschappen, hebben hem tot een uitstekende afdelingsleider gemaakt.
De droom van Aba is het realiseren van een waterput voor zijn dorp, scholen en moestuinen.
Familie in Niamey | Lezen van onze folder |
Abakoula en zijn oom Albachir Ikouali | Albachir Ikouali in de werkplaats |
Het verhaal van Abakoula Argalaless
“In de kerstvakantie van 2006 bezoek ik mijn dorp. Ik slaap in de hut van mijn moeder. Ik wordt wakker en kijk naar buiten door een gat in de muur dat als venster dienst doet. De zon schijnt fel in de vroege morgen. Ik ga naar buiten en wordt getroffen door een hagel van scherp woestijnzand, die in mijn gezicht snijdt. Ik sta er in mijn T-shirt, zoals in mijn tuin in Maastricht.
Natuurlijk mis ik mijn beschermende Toearegkleding. Ik mis meer. Uit een jerrycan neem ik twee handen vol water en was de slaap uit mijn ogen. Kostbaar water dat gisteren door vrouwen en meisjes 5 km ver gehaald was, lopend of met een ezeltje. Het water komt uit een klein meer, waar ook het vee uit de hele omgeving toegang heeft. Ik neem een fles water mee en wil het hier laten analyseren. Het flesje met een troebele, vloeibare inhoud, zal zeker de nodige verrassingen opleveren!
Aman-Iman (Water is leven). Onder dit motto wil ik een actie beginnen voor een waterput in mijn dorp of naaste omgeving. Het idee achtervolgt me, laat me nu al jaren niet met rust.
Ik heb het goed: mijn kinderen hebben gezond drinkwater en kunnen zelfs zwemmen in schoon water. Ik wil iets doen voor mijn dorp! Ik heb gedacht aan een stichting, maar het is zo groot, weet niet waar ik moet beginnen. maar als je zoveel mensen om je heen hebt lukt het wel.”
Een warm welkom in het dorp | Moeder van Abakoula |
Abakoula met zijn oma en zus | De broer van Abakoula |