Muziek in Niger

Bombino (Omara Moctar) is een van de meest succesvolle gitaristen en muzikanten uit de Sahara en Sahelregio.
Bombino geboren in 1980 in Tidene, Niger, een Toeareg kamp ongeveer 80 kilometer ten noordoosten van Agadez. Bombino zingt voornamelijk in het Tamasheq en zijn gitaarspel is ongekend. Met zijn doorleefde gitaarspel en dito stemgeluid weet hij zijn verhalen over het zware bestaan in de woestijn perfect over te brengen, dwars door taal- en andere barrières heen. Zijn meest recente album Nomad (2013) is geproduceerd door Dan Auerbach van The Black Keys, en die heeft Bombino een lekker stevige sound meegegeven die precies past bij zijn even opzwepende als hypnotiserende Saharablues! Klik hier voor de site van Bombino

Toumast (‘identiteit’) maakt geëngageerde Toeareg-rock zoals de befaamde band Tinariwen.  Hun debuutalbum ‘Ishumar’ (‘werkloze’) vertelt over de harde strijd van het Saharavolk tegen Niger. en Mali, de nostalgie van het nomadenleven en de bittere smaak van de ballingschap. De zwaargewonde verzetsstrijder Moussa Ag Keyna werd afgevoerd naar Parijs, begon daar een nieuw leven als muzikant en richtte Toumast op samen met zangeres Aminatou Goumar.

De composities van Kel Assouf zijn gebaseerd op het traditionele Touareg-repertoire, maar verrijkt met andere culturele invloeden. De teksten gaan over het leven in ballingschap, over vrijheid, liefde en vrede. Universele boodschappen die bandleider Anana Harouma met iedereen wil delen. Sinds de oprichting in 2006 heeft Kel Assouf veel concerten gegeven in o.a. België, Frankrijk en Nederland. Zij hebben het podium gedeeld met de bekendste Touareg groepen zoals Tinariwen, Etran Finatawa en Toumast op podia als Couleur Café, Nomads land, Espace Senghor en het Brussels Summer Festival.

Het jazz-roots-ensemble Mamar Kassey werd in 1995 opgericht door de charismatische zanger-fluitist Yacouba Moumouni. Al snel groeide de formatie uit tot het culturele en muzikale symbool van Niger. De muzikale traditie speelt een grote rol. als dynamisch element in hun repertoire.De groep bundelt met veel finesse akoestische en versterkte muziek. Zo combineren ze moeiteloos instrumenten als de kalangou (eeuwenoude ‘talking drums’), de mololuit (tweesnarige luit) en de kalebas met elektrische gitaren en percussie.

Etran Finatawa een wonderlijk ogende groep verenigt muzikanten van twee extreem verschillende nomadenstammen uit Zuid-Niger. De Wodaabes, in hun androgyne kleding, enkelbanden, gele gezichtsverf en hoofdtooi, zingen nasale, snerpende